17 juni, heel veel cactussen

Al heel vroeg wakker vanochtend, de telefoon ging, nou ja via messenger werden we gebeld door Patrick, leuk maar  6 uur is wel erg vroeg, niet helemaal nagedacht over het tijdsverschil!

We blijven toch nog maar even liggen tot half 8 en Jos gaat dan maar koffie zetten.

Alles heel rustig aan gedaan want het enige wat op het programma staat vandaag is het Organ Pipe Cactus N.P. De orgelpijpcactussen vrij vertaald.

We rijden naar het dorpsplein van Ajo waar een deli zit en daar halen we een sandwich voor later, die stoppen we in de koelbox en lopen nog even rond om wat foto’s te maken van een kerkje, gebouwen en de mooie school, ik dacht eerst dat het een soort van regeringsgebouw was maar voor een school ziet het er aardig uit.

Het is nog een behoorlijk stuk rijden naar het park, het is onwijs druk op de weg richting zuiden naar Mexico, het blijkt dat heel veel Amerikanen naar Mexico naar het strand gaan, het is Vaderdag weekend en zoals meer met dit soort dagen trekken ze er met de hele familie op uit.

Eerst komen we ook nog langs het dorpje Why, heeft iets te maken met de Y die je hier nu eenmaal uitspreekt als why, er moest een naam gegeven worden aan dit gehucht en omdat alles in Amerika minimaal 3 letters moet hebben werd het Why, uiteraard is er ook een Why not!

We stuiten natuurlijk nog op een controlepost maar mogen doorrijden, het is meer dat mensen gecontroleerd worden die naar het noorden gaan om te kijken of er geen illegale Mexicanen of verboden middelen in de auto zitten, daar krijgen we uiteraard op de terugweg wel mee te maken.

Vlak voor Mexico bereiken we het park, we gaan naar het visitorscenter om een kaart van het park te halen en kijken waar de autorondrit is. Het park is giga groot maar er is maar 1 autoroute.
Het is de eerste keer in die 10 keer dat we in Amerika geweest zijn bij een visitorscenter dat deze medewerker echt een heel onvriendelijk persoon was, we waren allebei wel een beetje verbaasd maar goed, we hebben de kaart en gaan de route zoeken, niet zo moeilijk want die begon aan de overkant van de weg. Het is een route van 21 mijl (34 km) en het rijdt niet echt prettig, ongeplaveid en heel veel stenen en kiezels. Er is maar een heel klein stukje wat wel geplaveid is maar dat duurt niet lang.

Het meest vervelende is altijd dat je niemand tegenkomt dus als je pech krijgt heb je een probleem, geen bereik en geen praatpalen ;-) Met die stenen is een lekker band toch niet ondenkbaar.

We zien uiteraard overal cactussen van het soort waardoor dit park bekend is. Orgelpijpen maar ook saguaro’s, teddybeer chollo en nog wat soorten.

We proberen af en toe wat foto’s te maken maar valt niet mee met die felle lucht en hitte. Het mooiste zijn toch wel de bloemen die bovenin bloeien. Duifje is helaas wat onscherp.

Er komen ook wel veel dieren voor maar daar zien we behalve wat kleine duifjes en haviken niet veel van. Het is ook veel te heet voor ze om een wandelingetje te maken dus die zitten wel ergens verscholen.

Bij één van de rustplaatsen zien we nog een mooie arch, je kan er naar toe lopen maar doen we maar niet, het is onderhand al 45 graden dus is de auto met airco toch de veiligste plaats.
We komen ineens nog een auto tegen, dat is een veilig gevoel, we zijn niet alleen.

Bij de laatste picknickplaats gaan we maar even lunchen, niet al te lang want je kookt hier ook wel weg, leuk afdakje trouwens boven de tafels. Jos pakt het statief er maar even bij om weer eens een foto te maken van onszelf.

Na zo’n 3 uur hebben we het rondje gedaan en gaan weer richting het noorden naar “huis”, bij de controlepost verbazen we ons want we mogen zo doorrijden terwijl de andere auto’s aan een grondig onderzoek worden onderworpen, zien vast dat we toeristen zijn die geen Mexicaantjes smokkelen.

We maken er vanmiddag ook een rustig middagje van, eerst bijkomen bij de airco en daarna verbljven we een tijdje bij het zwembad, nou ja zwembadje. We hadden bedacht dat het heel lauw water was maar het was heerlijk fris.
Jos gaat ook nog even in de hotpool maar dat vind ik met deze temperaturen iets te veel van het goede.

Nog een foto van de cabins die we gehuurd hadden, zien er echt leuk uit maar de eigenaar bedacht gisteren dat we misschien toch ergens anders wilden verblijven, in één van de motelkamers. Die zijn stukken groter en zonder bij te betalen mochten we die gebruiken. We kregen ook nog een leuk cadeautje van hem, Jos een speciale balpen en ik een waaier, we hebben hem maar beloond met een  klompje.

Vanavond naar de “best burgers in town” geweest , dat is niet zo moeilijk want er zit maar één hamburgertent, was wel lekker, vers gebakken dus prima kwaliteit. Was alweer even geleden dat we een burger gegeten hebben.

Morgen richting Phoenix en we gaan ons voorbereiden op nog meer hitte.